Tattookunst
Sylvia (1986) is altijd een dagdromer geweest, steeds met haar hoofd in de wolken. Toen ze kind was, zei haar mama vaak dat ze in haar eigen wereldje leefde. En mama’s hebben altijd gelijk, want dat is vandaag niet anders.
Rond haar twintigste kreeg Sylvia een baan in een kunstgalerie, waar ze voor het eerst met de kunstwereld in aanraking kwam. Om die beter te begrijpen, bezocht ze op jonge leeftijd de TEFAF-beurs in Maastricht en voelde ze zich meteen thuis tussen de andere dromers. Ze werd verliefd op de controversiële werken van Damien Hirst, de speelsheid van Romero Britto, de gekte van Panamarenko en de schattigheid van de ballonnetjes van Jeff Koons. Ze voelde zich verbonden met de kunstwerken van Jan Fabre, zoals ‘De man die de wolken meet’.
Pas veel later, na een mediacarrière en een burn-out, belandde ze in de kunstacademie, waar ze Tekenkunst volgde. Parallel daaraan volgde ze een opleiding als tatoeëerder en besloot ze om die twee passies te combineren. Sylvia begon kunstwerken op lichamen te creëren en verdiepte zich in de ‘fine line’-tattookunst. In 2020 opende ze in Kampenhout haar eigen tattoostudio ‘INK Story’.
